
เจอนิทานดีๆ อ่า นง่ายๆ ที่อ่า นแล้วสอนอะไรมากมาย เรื่องมีอยู่ว่าเด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็นชาวสงขลาเรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกา ตั้งแต่เด็กจนจบด็อกเตอร์
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเด็กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลาต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง เรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง?
ไม่มีหรอกหลาน ที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวโอ้..ล้าสมัยมากเลยนะลุงโบราณมาก ที่อื่นเขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้ว ลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง?
80บาท
โอเค..ไปเลยลุง..
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอกก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้าความศิวิไลซ์ของอเมริกาให้ลุงฟังเมืองไทยเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง?ทำไมไม่พัฒนา
ทำไมไม่ทำตามเขาให้ทัน?
ลุง..ลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม?
ลุงไม่รู้หรอกใช้ไม่เป็น
โอ้โฮ!ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะชีวิตลุงหายไปแล้ว25%
แล้วลุงรู้ไหมว่าเศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง?
ลุงไม่รู้หรอก
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะชีวิตของลุงหายไป50%
ลุง..ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม? แล้วเรื่องดาวเทียมล่ะรู้ไหมลุง?
ลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ย ชีวิตของลุงรู้อยู่อย่างเดียวว่า จะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75 %
พอดีช่วงนั้นเกิดลมพายุพัดมาอย่างแรงคลื่นลูกใหญ่มากท้องฟ้ามืดครึ้ม
นี่..พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อกเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม?
ได้..จะถามอะไรหรือลุง?
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม?
ไม่เป็นหรอกลุง
งั้นชีวิตของเอ็ง กำลังจะหายไป 100% แล้วพ่อหนุ่ม อ่า นแล้วนั่งยิ้มคนเดียว เพราะนิทานง่ายๆ เรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย
ที่มา : gotoknow